w tak ważnym i potrzebnym temacie
Darku,
może Cię pocieszy choć odrobinę fakt, że syn na początku zeszłego (2023r) jako niespełna dwudziestolatek wziął udział w akcji pobrań w jednym z punktów na terenie Krakowa, gdzie studiuje. A w kwietniu dostał potwierdzenie i zaświadczenie o zarejestrowaniu go w bazie potencjalnych dawców materiału
Byl tym bardzo przejęty i zarazem pełen nadziei, że może akurat dzięki jego zaangażowaniu będzie możliwe ocalenie choć jednego życia
A my- jego rodzice oczywiście jesteśmy z niego dumni. I teraz dostrzegamy owoce naszych starań włożone w jego wychowanie m.inn. z uwrażliwianiem go od "małego" na krzywdę innych, na potrzebę pomagania słabszym, starszym czy chorym, z udziałami w kwestach, kiermaszach, akcjach charytatywnych...Mogłabym tu wymieniać długo.
To działo się od lat przedszkolnych, poprzez szkole podstawową , gimnazjum, po czasy szkoły średniej...A teraz okres studiów.
Więc Darku, trochę wiary w młodych, bo jak widać zdarzają się takie wyjątki.
I trzeba przyznać szczerze- najwięcej zależy od nas dorosłych: rodziców, wujków, dziadków, bo to my powinniśmy być wzorem do naśladowania.
Pozdrawiam serdecznie życząc wszystkim zdrowia
N