Cztery Pory Roku.

[forumowicz]

Tak Małgosiu, co wolno wojewodzie, to nie tobie smrodzie a nauczyłam się wytykać cudze pomyłki od Ciebie

[malgorzatas]

Dzień jesieni

Panie: już pora. Wielkie było lato,
Cieniom zegarów pozwól - niech się dłużą
i po obszarach pozwól hulać burzom.
Owocom każ dopełnić się, a jeśli
potrzeba, daj im ze dwa dni gorętsze.
Do dojrzałości nakłoń je i ześlij
słodycz ostatnią w ciężkie wina wnętrze.
Kto teraz domu nie ma, już go nie zdobędzie.
Kto jest samotny, ten zostanie sam.
Czuwać i czytać, listy pisać będzie
długie i po alejach - tam i sam -
błąkać się w liści niespokojnym pędzie.
Rainer Maria Rilke

[Dzia_dek]

"Październik"

Jesień po lesie chodzi się spowiadać
Na ucho bukom szepcze coś po cichu
I łza się kręci w oku października
Gdy liść - za pokutę - opada po liściu.
Dzień w noc przechodzi nie wiadomo kiedy
Powiązani ze sobą niewidzialnym mostem
I tyle smutku jest w pustych konarach
Gdy jesień daje swój deszczowy koncert.
Po okolicy w białych kołnierzykach
Brzozy odchodzą - za las - samotnie
A Matka Boska w dziurawej kapliczce
Przez cały czas z dzieciątkiem moknie.
Nie naprawią daszku miejscowi anieli
Na motorach muszą jechać na dyskotekę
Nie naprawią - bo już zapomnieli
Więc jeszcze tylko chcą przekrzyczeć jesień.
Jesień po lesie chodzi zagadkowa
Na ucho buka śpiewa pieśń miłości
I łza się kręci w oku października
Bo dziś październik umiera z zazdrości.

Autor: Adam Ziemianin

SDM - http://www.youtube.com/watch?v=7OpzC1DaCSI

[malgorzatas]

*Co lubi październik...?*

*Październik złoto ukochał
i babie lato poczochrał...
Pertraktuje z drzewami,
złocąc listki tchnieniami.

Łapie w jesienne kleszcze
wichry, ulewy i deszcze...
Zmywa najpierw purpurę
i zmienia lasu koloraturę.

Jaskrawożólte klony lubi,
ale ogniste barwy studzi...
Złotouste, brunatne żołędzie
strąca z dębów wszędzie.

Szybuje gdyż się spieszy;
listopad dzieło to zniweczy.
Na razie jednak króluje
i złotem do syta częstuje! *
/ Aleksandra Baltissen/

[Suzen]

„Trochę wiosny jesienią”

"Uśmiechają się z wystawy kwiaty
jak wspomnienie przeszłych letnich dni,
lecz choć wybór taki mam bogaty
ten kwiat wiosny dziś zaniosę Ci.

Trochę wiosny jesienią Tobie miły dać chcę,
gdy się snują nad ziemią chmury szare we mgle,
pęczek fiołków pachnących postawimy na stół,
i jak wtedy na łące śmiech Twój brzmieć będzie tu.

Deszcz jesienny tłucze się po szybach,
trudno znaleźć uśmiech w taki dzień,
więc jak często w chwilach takich bywa
do radosnych wspomnień sięgnąć chcę.

Trochę wiosny jesienią Tobie miły dać chcę,
przywrócony wspomnieniem znów ożyje ten dzień,
gdy w fiołkowych płateczkach skryłam nagle swą twarz
to rumieńcem spłonęła ,gdy Ci kocham szepnęłam pierwszy, pierwszy raz."

Autor: Filińska Teresa

[ obrazek zewnętrzny ]

[malgorzatas]

Klucz żurawi
Kto na niebie
klucz żurawi zawiesił ?
Jesień
A co jesień tym kluczem otworzy ?
Nieba przestworze.
Najdalszy błękit nieba,
żeby ptaki mogły dolecieć,
gdzie im trzeba.
Potem...
Wiosna weźmie klucz...
Klucz żurawi do ręki,
żeby ptaki mogły powrócić
przez nieba otwarty błękit.

Halina Szayerowa

[forumowicz]

W jesieni

O cicha, mglista, o smutna jesieni!
Już w duszę czar twój dziwny, senny spływa,
przychodzą chmary zapomnianych cieni,
tęsknota wiedzie je smutna i tkliwa,
ileż miłości, och, ileż kochania
umarła przeszłość z naszych serc pochłania,
z naszych serc biednych, z naszych serc bezdenni...

Zamykam oczy... Blade ciche cienie
suną się w liści posępnym szeleście -
jak obłok światło: niesie je wspomnienie...
O dni umarłe! o dni! gdzież jesteście?...
co pozostało po was?... Ach! daleko,
daleko kędyś toczycie się rzeką
szarą i mętną w głąb puszcz i w milczenie...
Autor: Kazimierz Przerwa-Tetmajer

[malgorzatas]

Żołędzie
Danuta Gellnerowa

Chodzę i zbieram żołędzie.
- A co z tych żołędzi będzie?
- Będzie żołędziowy król
i królowa,
dziewczynka żołędziowa,
żołędziowe talerze, półmiski,
żołędziowe kubki i miski.
Na nich będzie żołędziowa uczta z żołędzi.
Nie wiem tylko, komu
smakować będzie?
- Może dzikom,
gdyby przyszły tu z lasu,
ale dziki pewno
nie mają czasu.

[Suzen]

"Dzień w kolorze śliwkowym".

"Po czerni jeżyny
po liściu kaliny
- Jesień, jesień już.
Po ciszy na stawie
po krzyku żurawi
- Jesień, jesień już.
Po astrach, po ostach
to widać, to proste że
- Jesień, jesień już.
I po tym że wcześniej
noc ciągnie ze zmierzchem
- Jesień, jesień już.

Po pustym już polu
po pełnej stodole
- Jesień, jesień już.
Strachowi na wróble
Już nad czym się trudzić?
- Jesień, jesień już.
I po tym że w górze
Wiatr wróży kałuże, tak
- Jesień, jesień już.
I po tym że przecież
jak zwykle, po lecie
- Jesień, jesień już.

Ach, ten dzień w kolorze śliwkowym!
- Berberysu i głogu ma smak...
Stawia drzewom pieczątki
- Żeby było w porządku
Że już pora
Że trzeba iść spać...
A my tak - po kieliszku, po troszeczku
Popijamy calutki ten dzień.
- Próbujemy nalewki
Z dzikiej róży, z porzeczki
Żeby sprawdzić - czy zima
To wypić się da?...
- To się w głowie nie mieści,
że tak szumi szeleści
Tak bliziutko, o krok, prawie tuż.
Głębokimi rzekami, pachnącymi szuwarami
Idzie jesień
I prosto w nasz próg...
- Ale co tam! przecież taka jesień złota
Nie jest zła!
- Ale co tam! Przecież taka jesień złota
Niechaj trwa..."

Leszek Długosz

Poezja muzyką malowana.
http://www.youtube.com/watch?v=wOIQybT7DAU

[malgorzatas]

"Jesienna ballada"

Nadeszła jesień szczerozłota,
Wiatr w parku suche liście goni,
A ty na ławce siedzisz obok
I nie wypuszczasz z rąk mych dłoni.

Ale dlaczego drżysz kochany?
Pocałunkami cię ogrzeję.
Jesień się do nas śmieje blado,
I ja się do niej śmieję....



A słońce błyszczy przez gałęzie,
Ty moje dłonie w swoich kryjesz
I mówisz,że ci ze mną dobrze
Że ze mną dopiero wiesz, że żyjesz.

Słońce już chyli się ku ziemi,
Jesienny dzień tak szybko mija.
Parkiem przechodzi ktoś powoli -
Jesień - dziewczyna niczyja......

/Anna Zajączkowska/